Γράφει η Παυλίνα Μπεχράκη
ΠΡΟΟΙΜΙΑΚΟ
Τού εικονιζόμενου βιβλίου μου με τη γραφή Σπηλιάδη, του αφοσιωμένου στη μνήμη του Μεγάλου Έλληνα, του Αγίου της Πολιτικής, που διερωτάται φίλε αναγνώστη, όπως διερωτώνται χρόνια τώρα οι κατά καιρούς, σκεπτόμενοι Έλληνες, που αγαπούν και σέβονται και νοιάζονται γι’ αυτόν τόν τόπο. “ΤΙ θά ήτο η Ελλάς, σήμερον, αν ο ανήρ εκείνος, μίαν και μόνο δεκαετηρίδα επρόφθανε να κυβερνήσει αυτήν?”
“Ο Κυβερνήτης, εφάμιλλος, του Σωκράτη, κατά την ηθική, του Θεμιστοκλή, κατά τη φιλοπατρία, του Αριστείδη, κατά τη Δικαιοσύνη, άλλος Κόδρος, κατά την αυταπάρνηση, άνθρωπος του Πλούταρχου, για όλες τις αρετές. Ενδοξότατος πατέρων άξιος απόγονος, ήλθε στη Πατρίδα του να τη σώσει από τη καταστροφή και τον όλεθρο, και υπέρ αυτής αγωνιζόμενος να πεθάνει……………………..”
[ΣΠΗΛΙΑΔΗΣ]
EΝΑ ΜΙΚΡΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΛΛΗΝΑ
Στεφανωμένος με τρία διδακτορικά διπλώματα, Ο Ιωάννης Καποδίστριας, Ιατρικής, Φιλοσοφίας και Νομικής, έφερε τον τίτλο του Κόμη. Επιστρέφοντας, από τη Βενετία, στη γενέτειρά του τη Κέρκυρα, κατακτά όλων τις καρδιές, ως γιατρός, για τη ξεχωριστή φροντίδα του για τους φτωχούς “ποπουλάρους” χαλαρώνοντας τον σκληρό διαχωρισμό, ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις με το παράδειγμά του.
ΤΟ 1801,ή Επτανησιακή Γερουσία, αναγνωρίζοντάς του, τις ικανότητές του, του αναθέτει, την εφαρμογή του 1ου Συντάγματος της Επτανήσου, οργανώνει τη διοίκηση, της επαναστατημένης Κεφαλληνίας, και μέχρι το 1806 πρωταγωνιστεί, με διάφορες πράξεις και δράσεις, με θεσμικούς ρόλους, στο νέο Επτανησιακό γίγνεσθαι!
-ΤΟ 1807,τα Επτάνησα περιήλθαν για δεύτερη φορά, στη “προστασία” των Γάλλων. Ό Καποδίστριας αρνείται κάθε συνεργασία και δέχεται τη πρόσκληση του Τσάρου Αλέξανδρου, να υπηρετήσει, στο Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας. Δέχεται στοχεύοντας, στη βοήθειά που θα μπορούσε να προσφέρει, στη φίλτατη σκλαβωμένη Πατρίδα. Στη Ρωσία συντάσσει, αξιόλογες μελέτες και υπομνήματα, σχετικά με τη κατάσταση στην Ελλάδα, για να προετοιμάσει το έδαφος για την απελευθέρωσή της και είχε εντυπωσιάσει πολύ τον Τσάρο για τις ικανότητές του σε θέσεις κλειδιά και τον διορίζει πληρεξούσιο της Ρωσίας 1813-1814, Υπουργό Εξωτερικών, θαυμάζοντας τις διεθνείς, επιτυχίες του, κυρίως, μετά το υπόμνημά του, για την ανεπίτρεπτη Συνθήκη του Βουκουρεστίου το 1812, που άφηνε υπόδουλους στη Τουρκία τους Βαλκανικούς Λαούς, και το 1811 που πετυχαίνει σαν Διπλωμάτης, απεσταλμένος του Τσάρου, την ενοποίηση, της Ελβετίας και συντελεί στη σύνταξη, και εφαρμογή, του πρώτου Συντάγματός της, στο Συνέδριο της Βιέννης. Όλα τα χρόνια, αγωνίζεται για την ανεξαρτησία κάποια στιγμή της Πατρίδας του. Το 1822 ζητάει τη παραίτησή του, όταν ο Τσάρος διστάζει να βοηθήσει την Επανάσταση, των Ελλήνων. Ή παραίτησή του δεν γίνεται αποδεκτή, και του δίνει άδεια, εγκαθίσταται στη Γενεύη, και κινητοποιεί την Ευρώπη, για την Ελευθερία της Πατρίδας του. Ό Αλέξανδρος Υψηλάντης, αρχίζει το κίνημα της στη Μολδοβλαχία, και αμέσως ξεσπάει ή Ελληνική Επανάσταση. Αυστρία, και Αγγλία, θέλουν να τη καταπνίξουν, σαν κίνημα. Τότε ήταν που ο Σπουδαίος αυτός Έλληνας, ξέροντας τη πρόθεση του Μέτερνιχ, που ήθελε να στείλει στρατεύματα προκειμένου να καταπνίξει την Εθνική Επανάσταση, πείθοντας τους άλλους Συνέδρους, να κρατήσουν ουδέτερη στάση, και έσωσε την Επανάσταση..
-Το 1827, ή Εθνοσυνέλευση τον εκλέγει πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδας. Υποβάλλει οριστικά τη παραίτησή του στον Τσάρο, Νικόλαο στη Πετρούπολη, και τίθεται στην υπηρεσία της Πατρίδας του, για την οργάνωση του Κράτους των Ελλήνων. Οι Άγγλοι δεν εγκρίνουν την εκλογή του, γιατί ξέρουν τις ικανότητές του, και τις προθέσεις του, να φτιάξει ένα Κράτος, χωρίς Προστάτες. Στή Πρώτη του εγκύκλιο προς τον Ελληνικό Λαό, με τη φράση από τη Παλαιά Διαθήκη “Ει ο Θεός ημών, ουδείς καθ’ ημών” είχε υπογράψει και τη θανατική του καταδίκη.
Τα τρία χρόνια, και τους οκτώ μήνες που τον άφησαν να ζήσει, και να κυβερνήσει το νεοσύστατο, Ελληνικό Κράτος, και παρά τις αντιδράσεις του κατεστημένου, των λεγόμενων Κοτσαμπάσηδων, και τα “σχέδια” των “προστάτιδων” δυνάμεων, Αγγλίας και Γαλλίας, δημιούργησε, ένα τεράστιο, μοναδικό πρωτοποριακό έργο, ο Σπουδαίος αυτός Έλληνας Πατριώτης, χτίζοντας πέτρα πέτρα, με Επιστημονική αντικειμενικότητα, προσφορά και αυτοθυσία, τα θεμέλια, σε όλες τις μορφές, της οργάνωσης του Κράτους, Μετά τον βίαιο θάνατό του, ξεκίνησαν διενέξεις, και αντιπαλότητες, υποκινούμενες, από τις Ξένες δυνάμεις, που ήσαν αυτές που όπλισαν το χέρι το Ελληνικό, για να πετύχουν τους σκοπούς τους Από τότε άρχισε και το δράμα της εξάρτησης, που κρατάει ως τις μέρες μας, για τους ίδιους ακριβώς λόγους. ΓΙΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ.
Μιά ενημερωτική περίληψη του εκτενούς Κεφαλαίου “ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ”, του εικονιζόμενου βιβλίου μου έκδ. 2020
