Γράφει η Παυλίνα Μπεχράκη
“Η ΔΙΨΑ ΤΟΥ ΜΥΣΤΡΑ” Ποίημα, από τό βιβλίο του μέγιστου Ποιητή, “Κυκλική δόξα”
Ποιήματα Γ’ Τόμος, Εκδόσεις Κέδρος, 1974 [Αποσπάσματα]
“Διψάσαμε, ανάμεσα στις πέτρες και στά χρόνια,
διψάσαμε όσα διψάσαμε, πρίν απ’τη γνώση τής δίψας, σε πέτρινα μονοπάτια, μίαν έξοδο στόν ουρανό σε πέτρινα χείλη,
δυό φούχτες νερό νερό”.
“Κι’ εδώ, η καρδιά μου η διψασμένη, να χτυπάει κάτω από τη πέτρα.”
“Πάνω στόν βράχο τά φαρδιά χνάρια, απ’ τα πέλματα των Στρατιωτών, με τέτοιον ήλιο, πως τους οδήγησαν στόν θάνατο,.
πως δέχτηκαν τον θάνατο με τόσον ήλιο?”
“Ό Απόλλωνας σωπαίνει
ο Χριστός σωπαίνει, Ό Ευρώτας κυλάει.
Δέν ακούσαμε τι είπε.”
“ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΙ κολλημένοι στόν τοίχο οι εβδομήντα Μάρτυρες,
ανηφορίζοντας στήν αγγαρεία, της Μακρόνησος, μεγάλα δάκρυα, βουλιαγμένα στίς πέτρες………………..”
