ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΙΖΕΙ!!!!ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΙΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΓΗ

4363

Γράφει η Παυλίνα Μπεχράκη
παυλίνα μπεχράκη

ΜΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ της εποχής του χαλκού,ένα νέο κύμα λαών μετανάστευσε,στην Ελληνική Χερσόνησο.Οί λαοί αυτοί αποκαλούνται από τους νεότερους μελετητές Τό μεγαλύτερο στοιχείο,ήτανε Δωριείς,που κατέβηκαν από τα απόκρυμνα όρη της Πίνδου,στα βοριοδυτικά,της Ελληνικής χερσονήσου.με τις λιγοστές καλλιεργήσημες
εκτάσεις,που δύσκολα μπορούσαν να θρέψουν ττον συνεχώς αυξανόμενο πληθυσμό
ενώ οι νοτιότερες,περιεχές, δεν ήταν σε θέση,να δεχτούν,μέρος αυτών των Δωρικόν τε,Μακεδονικόν Έθνος.>Στή συνέχεια παρατηρείται μιά σταδιακή μετατόπιση,δια μέσω της Πίνδου,πρός τα βόρια ανατολικά,αναζητώντας εύφορη γή,καιεγκατεστάθηκε στη Πιερία,ως τη παράλιακή ζώνη,και απετέλεσε έτσι τον πυρίνα,του Μεγάλου Μακεδονικού Βασιλείου, υπήρξε,το λίκνο του Μακεδονικού φύλου.και έμελλε να προσδιοριστεί ως Βόρια Μακεδονία.
-ΟΙ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ θεσμοί,του Βασιλείου ήταν ίδιοι με αυτούς,των άλλων Ελλήνων,της πρώιμης περιόδου.Επί κεφαλής του Έθνους ήταν ο Βασιλιάς,η συνέλευση εκκλησίας εκλεγόταν από τον Βασιλιά,η θρησκεία,ήταν ίδια με της υπόλοιπης Ελλάδας,όπως αποδεικνείεται,από τα ονόματα των μηνών,και από το ότι το Εθνος καταγόταν,από τον Μακεδόνα γιό του Διός,και το Βασιλικό γένος από τον Ήρακλή,από Αργειάδες Βασιλείς.τά δείπνα και τα συμπόσια,αποτελούσαν τις διασκεδάσεις των Ευγενών,όπως και το κυνήγι.ακριβώς όπως,στους Ελληνες Ευγενείς του Νότου..Οί συνήθειες ήταν ακριβώς οι ίδιες.Ή Τελετή του γάμου,συνίστατο στον τεμαχισμό,ενός ψωμιού,τα δύο καμμάτια του οποίου,γεύονταν η νύφη, και ο γαμπρός
‘-ΟΜΩΣ,η ισχυρή επίδραση των θρακικών λαών,που οι Μακεδόνες, είτε εκδίωξαν,είτε υπέταξαν,ήτανε αισθητή,και επομένως δεν είναι παράξενο,ότι στους νότιους ‘Ελληνες των Πόλεων,η κοινωνία αυτή φαινόταν από κάποιους ξένη,μη Ελληνική,ή όπως θα την έλεγαν βαρβαρική.Αυτή είναι η αρχαιότερη εικόνα του Μακεδονικού Βασιλείου.
-Περί το 513 οι Πέρσες εισέβαλαν στην Ευρώπη,για να καθυποτάξουν,τους νομάδες των πεδιάδων του Αίμου,νότιας Ρωσίας,και της Βλαχίας χωρίςαποτέλεσμα,άλλά,κυριάρχησαν στις θρακικές φυλές και στις Ελληνικές αποικίες της Ανατολικής χερσονήσου του Αίμου.Ετσι από το 510μέχρι το 479 μ.Χ οι περιοχές αυτές ήταν υπό τη κηδεμονία των Περσών,που στο491 κατέλαβαν τη Μακεδονία.Έντεκα χρόνια μετά,ο Αλέξανδρος ο πρώτος, εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις του σαν υποτελής,και ακολούθησε τον Ξέρξη,στη νότια Ελλάδα.Ξέροντας ο Αλέξανδρος ότι μόνο,η νίκη των Ελλήνων του νότου,θα τον ελευθέρωνε από τον Περσικό ζυγό,πως ήταν η μόνη ευκαιρία,γιατί δεν ήταν δυνατόν με μιά εξέγερση,να επιτευχθεί αυτό,πρίν από την εισβολή, του Ξέρξη,προμήθευσε πρώτες ύλες για τον Αθηναϊκό στόλο,και τους ειδοποίησε να προετοιμαστούν Αυτό συνέβαλε πολύ στη νίκη στις Πλαταιές, και κατά τη υποχώρηση τους,υπέστησαν,συντριπτική ήττα από τον Αλέξανδρο.Στή συνέχεια επέκτεινε την κυριαρχία του,εκδιώχνοντας τους κατά μήκοος του Στριμώνα Θράκες,περιορίζοντάς τους στην αρχική του κοιτίδα.Την ίδια μεταχείρηση,επιφύλαξε,και στους άλλους,ανατολικά του θερμαϊκού.και επέκτεινε το κράτος της Μακεδονίας.
– ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ύστερα από τις συνεχείς νίκες του Πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου Φιλίππου,οι Βασιλείςτων φυλών της Άνω Μακεδονίας,αναγνώρισαν την κεντρική εξουσία των Αργειαδών βασιλέων και έγιναν υποτελείς.Ανασκαφικές μαρτυρίες, στην Τυμφαία,όπου βρέθηκε χάλκινο κράνος,με ανάγλυφη παράσταση, φτερωτής Νίκης,που κρατάει απίδα και δόρι 4ο αιώνα π.χ αποδεικνύει την ιστορική αλήθεια.
Ό ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ο Μέγας,πετυχε,να ενσωματώσει τις περισσότερες από τις περιοχές ,πέρα από τα Ανατολικά σύνορα,του βασιλείου,και πρός δυσμάς,πέρα από τις υποτελείς ηγεμονίες της άνω Μακεδονίαςκαι αύξησε την αίγλη του βασιλείου.Ο Αλέξανδρος έκανε μεταρρυθμίσεις,πολιτικές πλέον,παρα στρατιωτικες. ΌΈλληνας αυτός Μακεδόνας βασιλιάς, που ανήγε την καταγωγή του, οπως άλλωστε και οι προγονοί του από το Άργος ταξίδεψε την Ελληνική ψυχή και σκέψη, ως τα βάθη της Ανατολής.
ΝΥΧΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΑ
Μέσα στο φέγγος μιας καλοκαιρινής νυχτός
γεννήθηκε έν έτει 356 πΧ ο Αλέξανδρος ο Μέγας.
Εσχίσθη ο ουρανός τής Πέλλας, τής Αρχαίας Πόλης,
και ή Σελήνη, έστειλε κάλεσμα ερωτικό στον Φοίβο
πού έλαμψε,τή μέρα πού ξημέρωσε,όσο ποτέ,από
τής ηδονής, τη προσμονή,πού σίγο περπατούσε.
Ό Δίας ο αστραπαίος, ό ανίκητος Θεός,απ’ του ιερού
βουνού τα ύψη,κοίταζε τού Φίλιππου τού Ρήγα
το παλάτι,με βλέμμα στοργικό, αστραφτερό ευτυχισμένο.
Κι’ έστειλε δώρο στο νεογέννητο,έναν περήφανο αετό.
Γεμάτη θαύματα ή νυχτιά,παραμυθένια μαγική,
μέσα στο φως τού Θεϊκού μεγαλείου λουσμένη
Η Ιέρεια Ρήγισσα, τού Δία ή ερωμένη,του χάρισε
της Αστραπής τον γιό τον τιμημένο,από Θεούς,
Ημίθεους, Μούσες, κι’ ολη την Οικουμένη.
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟ ΠΟΙΗΤΗ ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ
Κι άπ ’ την θαυμάσια Πανελλήνια εκστρατεία,
την νικηφόρα τη περίλαμπρη,την περιλάλητη,
την δοξασμένη, ως άλλη δεν δοξάστηκε καμία,
την απαράμιλλη βγήκαμε’ εμείς Ελληνικός καινούργιος
κόσμος Μέγας. Εμείς οι Αλεξανδρείς οι Αντιοχείς
οι Σελευκείς και οι πολυάριθμοι Επίλοιποι ’Έλληνες,
Αιγύπτου και Συρίας,και’ εν Μηδία και ’εν Περσίδι όσοι άλλοι
Μέ τις εκτεταμένες επικράτειες, με τη ποικίλη δράση,
των στοχαστικών προσαρμογών. Και την κοινή Ελληνική
λαλιά ως μέσα στην Βακτριανή την πήγαμε,
ως τους Ινδούς…..
{Κωνσταντίνος Καβάφης.]
ΣΤΗΝ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΓΗ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Στην ανεκτίμητη,την ευλογημένη γη της Μακεδονίας
πού,χε Ρήγα τον Φίλιππο ζούσαν,Θεοί,Μούσες, Νύμφες,
Ήρωες, και μύθοι. ευτύχησε να δει το φως του Δία ο γιος.
ταγμένος απ’ τη Μούσα τη πρωτάκουστη για την αθανασία.
Μεγάλωνε ώρα την ώρα,ωσάν δεντρί πλατάνι ριζω
μες στην Ελληνική τη γη,στους πρόποδες τ’ Ολύμπου.
Ζούσε μέσα στα δάση τα πυκνά,λουζόταν στα ποτάμια………………….
{Παυλίνα Μπεχράκη } Aπο το εικονιζόμενο βιβλίο μου
Εικαστικός Συγγραφέας Ποιήτρια

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.