Γράφει η Παυλίνα Μπεχράκη
Ο Λαός αν θέλει μπορει ,μας παραγγέλνει ο Ποιητής μας.Δέν αρκεί μόνο να θρηνεί,τις δυστυχισμένες στιγγμές,όπως κάνει τούτη την ώρα της συμφοράς, αλλά να αγωνιστεί για μιά καινουργια γέννα.ανθρώπων,που θα επιλέγει ο ίδιος,να τον κυβερνήσουν.με αξιοκρατικά κριτήρια.ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟ,ΠΟΥ ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΜΌ.
Άλλο ο συμβιβασμός η υποχώρηση στις προσδοκίες η υπομονή, και άλλο να ξεχνάει,ό Λαός το ξεγέλασμα, τη προδοσία της εμπιστοσύνης,στη Πολιτεία,σ’αυτούς που τον διαφεντεύει
πάλι και πάλι,και βιώνει τουτη τη μαύρη ώρα μιά τραγωδία, ανείπωτη,,που δεν αντέχεται .Καί όμως θα πάει στη κάλπη, να ξαναψηφίσει,τόν εκλεκτο του κάθε κόμματος, και όχι τον δικό του.Θα ψηφίσει αυτόν που του επέβαλλε το Πολιτικό κόμμα,που πλέον δεν έχει ιδεολογία διότι δεν υπάρχει πλέον αυτή η έννοια, εν έτει 2023.Θα ξαναψηφίσει, αυτόν που τον θυμάται κάθε που χρειάζεται τη ψήφο του,και ,με μόνο στόχο,τηη πολυπόθητη Εξουσία. Μ άλλα λόγια,για να υπάρξει ελπίδα, για το αύριο, πρέπει να ακούσουμε τον Ποιητή μας. που μας λέει.,Ναί μπορεί εδώ και τώρα για αρχή, να σταματήσει να ανεβαίνει στα τρένα που τρέχουν σαν βέλη θανάτου,δίχως αρματωσιά ασφάλειας,μέχρι να συμβεί αυτό, ώστε να σταματήσει να ρέει ο μπεζαχτάς,στου αν΄λγητου κράτους και στών Ιταλών Συνεταίρων,τον κουρβανά, που γίνανε μέτοχοι της δημόσιας περιουσίας, περιουσίας,με βούλα και υπογραφη,κάποιου Υπυργού με ονοματεπώνυμο κατ΄έντολή των Ευρωπαίων Εταίρων,δανειστών βεβαίως βεβαίως, για μιά χούφτα ευρώ, με ντροπιαστική Πώληση, .στά χρόνια της Ανάγκης,Να μή φοβηθεί ο Λαός μας λέει ο Ποιητής για πόλεμο,για μάτωμα,για τη καινούργια γέννα.
[Π.Μπ] 33-2023
