Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΜΑΣ ΦΩΤΙΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ

-ΒΕΒΑΙΑ,, θα ΄ρθεί η ώρα των ιστορικών,του μέλλοντος,μου θα μελετήσει το σημερινο΄παρόν.Όμως εμείς που το ζούμε,που ζούμε αυτή τη πρωτόγνωρη πραγματικότητα,με ένα κλίμα τόσο αρνητικό,από τις αρχές ακόμα του νέου αιώνα,που τον υποδεχθήκαμε με τόσες ελπιδες, με τόσες προσδοκίες, ,και αντίθετα,έγινε άξιος συνεχιστής τουυ προηγούμενου, ,πως θα πληροφορήσουμε τις γενιές που έρχονται,για όλα αυτά που μας πονανε, στο όνομα κυρίως της λεγόμενης προόδου,?

Με δυό λόγια θα ευτυχήσει κάποια στιγμή μετά από τόσα δεινά, πανδημία,κλιματική αλλαγά, που οφείλεται στην αέβεια προς τη φύση,βία ,αδικία,πόλεμοι, και πάει λέγοντας, ή θα δυστυχήσει,έτσι που το καλό με το κακό κατα πως δειχνουν,τα πράγματα βρίσκεται σε πόλεμο, στις μέρες μας, και τούτη την ώρα,κανείς, ούτε ο προφήτης ποιητής δεν μπορεί να προβλέψει,φιλε αναγνώστη, μόνο να δείξει τον δρόμο μπορεί?

Όμως η ανθρωπότητα σήμερα δεν ακούει τους ποιητές; της, δεν άκούει Μότσαρντ, ,ειναι πρόθυμη,να ακούσει άλλα νεα κινήματα,που έχουν ρυθμό μονότονο,και λογο που φοβίζει,που προσκαλεί και καλεί,στη βία,στο σεξ,που έχει πάρει τη θέση του έρωτα, ,της μεγαλύτερης αξίας και επιθυμίας του ανθρώπινου γένους,που έχει εκδιωχθεί,από το τωρινό ανθρώπινο Τοπιιο.Ακουει λογο αρνητικό και ρυθμο μονότονο. Που δεν αφυπνίσει τον νου, δίχως ήχο που φθάνει ως της ψυχής τα μέσα μέρη και τη γαληνευει.

ΤΟΥΤΗ τήν ώρα, ο αιώνας μας, βρίσκεται στη σκηνή της ιστορίας,

με ένα έργο του παραλόγου,και ελπίζουμε, να μη μας πεί κανείς

υπερβολικούς.Τά παρακμιακά φαινόμενα,που ουκ έστι αριθμός,

διαχεόνται, και μολυνουν, ακόμα, καιτους χώρους όπου η αθωότητα στο κονιινό χθες μόνοπερπατούσε, ελεύθερη,ξέγνοιαστη ΄σκορπωντας,τη χαρά.με ασφάλεια…Όσοι απορούν,γα την έκταση,για παράδειγμα,που έχει πάρει η βιά ακόμα και εδώ στον ωραίο,τόπο μας, σφαιρικά,μεχρι χθες για τον τρόπο,που λειτοργεί, και εκδηλώνεται,η σύγχρονη απανθρωπιά, δεν συνέβη,από τη μια στιγμή στην άλλη..Ή Κακουργία, που κυριαρχεί,στη γή μας, και ταλιπωρεί όλα τα μήκη και τα πλάτη της, είναι σαν πανδημία, που απλώνεται,εύκολα και παντού. Επόμενο ήταν,να φθάσει και στη δική μας Πατρίδα .Καί δικαίως πλανάται το ερώτημα ,φίλε αναγνώστη.Τί συμβαίνει,και ενώ ο τωρινός άνθρωπος,ενω χαίρεται τη πρόοδο της Επιστήμης,όσο ποτέ, έχει φθάσει στα όρια του θαύματος, και με τη πρακτική εφαρμογή της,άλλαξε τη ζωή του, τόσο σε ομδικό,όσο και σε ατομικό επίπεδο, έτσι που υψήθηκε το βιοτικό του επίπεδο,το προσδόκιμο ζωής,και πάει λέγοντας, καλτέρεψε,ηθικά,,,?Καί με την αμάθεια ,πως πάνε τα πράγματα? Πως γίνεται, εν έτει 2024 αντί ο τωρινός άνθρωπος, που έχει φθάσει στα υψηλότατα επίπεδα, νόησης, με γραπτους και άγραφους,νόμους που χύθηκε πολύ αίμα για να επικρατήσουν στο χθές, αντί να δαμάσει τα ένστικτά του,της βίας, της αρπαγής, τη πλεονεξία,την αδικια, και αντί το πνεύμα ,ο νομοθέτης νους,να γίνει Κύριος,, αποβαίνει δούλος, των ορ΄ξεων,και των παθών του και ο Πολιτισμός μας κινδυνεύει να γίνει παραναλωμα. της φωτιας?

{Παυλίνα Μπεχράκη{

Εικαστικός Συγγραφέας Ποιήτρια