Γράφει η Παυλίνα Μπεχράκη
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ πρόβλημα σήμερα φίλε Αναγνώστη, είναι πως η Κρίση,στη Πατρίδα μας δεν είναι μόνο οικονομική αλλά και Ηθική,και Πολιτική .Θυμήθηκα Σε αυτό ακριβώς το σημείο,
μία απάντηση του Εθνικού μας Ποιητή,Διονυσίου Σολωμού,
σε μία ερώτηση,για το πως βλέπει τα πράγματα,στο νεοσύστατο Ελεύθερο πλέον Κράτος,
<ΠΩΣ πάει τό Έθνος,πώς πάνε οί δουλειές? [….]
Είδες νά μαδάνε τήν κότα,καί ό άέρας
νά συνεπαίρνει τά πούπουλα?
Έτσι πάει τό Έθνος ''
ΔΙΑΚΟΣΙΑ χρόνια μετά και εν έτει 2023,αυτή η απάντηση,είναι επίκαιρη παρά ποτέ,ως προς το θέμα και το περιεχόμενό της.
Ας πάρουμε όμως τα πάγματα με τη σειρά.αρχίζοντας από την οικονομική Ελληνική πραγματικότητα,που αγγίζει την πλειονότητα,του Λαού μας και δυστυχώς οι ενδείξεις, είναι πως ο πηγαιμός του στον μέλλοντα χρόνο,δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικές, παρά τα όσα επαγγέλονται οι επίδοξοι πληρεξούσιοί μας, λόγω εκλογών,προκειμένου να εξασφαλίσουν
τον στόχο τους,που είναι ένας και μόνο.<Ή ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ ΕΞΟΥΣΊΑ,με κάθε τρόπο,υπηρετώντας με συνέπεια τη Τέχνη του εφικτού,και είναι το μόνο που ξέρουν καλά τον τρόπο.και τα τερτίπια που μετέρχονται απείρου κάλλουςΑλλά ας μπούμε στο θέμα μας.
ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ασάλευτο μοντέλο λειτουργίας του Κράτους, το ό,τι
δηλαδή,η Ελληνική οικονομία, δεν στηρίζει τον ρυθμό ανάπτυξής της στη παραγωγικότητα, ,αλλά κυρίως στη παροχή υπηρεσιών, όπως και στην άνοδο της κατανάλωσης, και οχι, στις εξαγωγές Ελληνικών προϊόντων.που τούτη την ώρα, δεν έχουν καν μια θέση μόνιμη,κάτω από το ΕυρωπαΪκό ήλιο,της μεγάλης εταιρικής αγοράς,όπως δικαιούται, ως μέλος και μάλιστα,επίλεκτο,σε αυτόν τον τομέα.Όί λόγοι είναι πολλοί ,που αυτή την ώρα,είμαστε χρεωμένοι ως τον λαιμό,και εμείς οι.κα τα παιδιά μας,και οι αγέννητοι,για πολλά πολλά χρόνια.Ένας από αυτούς είναι,ότι ή Ελλάδα μπήκε στην Ευρώπη, σαν μιά χώρα αγροτική και κτηνοτροφική,με θαυμαστη ποιότητα των θησαυρισμάτων,της γόνιμης ηλιόχαρης γής και λόγω της κακής αγροτικής εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής των εκάστοτε Κυβερνήσεων, από την ενταξή μας,στη μεγάλη Ευρωπαϊκή οικογένεια μέχρι σήμερα,έχει βυθίσει την χώρα μας, τον παραγωγικό τομέα,και την αγροτιά μας στο πιό βαθύ σκοτάδι. Οί εξαγωγικές μονάδες, για παράδειγμα, που έστελναν επί χρόνια αίμα στις αρτηρίες της Ελληνικής οικονομίας, στέλνοντας τα αγροτικά προΪόντα μας, στην Ευρώπη,και όχι μόνο, είναι είδος προς εξαφάνιση.
Τρανό παράδειγμα, αυτές της Κορινθίας μας, που ήσαν τα πρώτα θύματα των Τραπεζών,όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα.ΟΙ πιό γνωστές εξαγωγικές μονάδες της Ελλάδας ολόκληρης,με διεθνή βραβεία, που ταξίδευαν τη Σουλτανίνα ,τα πορτοκάλια,τα λεμόνια τα μανταρίνια το κρασί της, και ήταν στην πιό προβεβλημένη θέση,των ΣΟΎΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ του Εξωτερικού οδηγημένες στη φτώχευση,από τις Τράπεζες -νόμιμους ληστές ,και άλλους παράνομους,πού έδρασαν ανενόχλητοι,από τους πάντες, , που τις απογύμνωσαν, τούτη την ώρα είναι κουφάρια πεσμένα στη γή,
ΑΠΟ την άλλη όποια βελτίωση, του ρυθμού της ανάπτυξης, όπως προείπαμε οφείλεται στη κατανάλωση,,και αυτό το παρατηρούμε κατά τη καταναλωτική βουλημική άνάπτυξη των γιορτών για παράδειγμα.Στις μέρες μας,με τον Πόλεμο να συνεχίζεται,τη Πανδημία που είναι ακόμα εδώ,,την άνοδο των τιμών της ενέργειας, και του πετρελαίου, και κυρίως την απαξίωση της πρωτογενούς παραγωγής,και της έλειψης εξαγωγών, έχουμε εκτός απότον εσωτερικό πληθωρισμό, λόγω των εισαγωγών, και αυτόν του εξωτερικού.Τό δυστύχημα είναι πως ή πλειοψηφία του Λαού ζεί με μισθούς κι συντάξεις,που δεν έχουν καμία σχέση με τις αποδοχές των άλλων Ευρωπαίων.Καί ενώ οι συγκυρίες είναι ίδιες παντου πρόκειται δηλαδή για διεθνείς τιμές ,ή ορμή με την οποία ανεβαίνουν στην Ελλάδα,είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή των άλλων χωρών.Πως να τα βγάλουμε πέρα,τη στιγμή, που οι μεγάλες επιχειρήσεις,,λειτουργούν,με μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους εν σχέσει με τις επιχειρήσεις του εξωτερικού.που σημαίνει πως είναι μακρυχέρηδες,και μπίνουν βαθιά στη τσάπη των καταναλωτών,που μετρ΄νε τα λιγοστά ευρώ τους με απόγνωση ,όχι λίγες φορές.Αλήθεια,πως να πολεμήσει ο απλός πολίτης τα ακατονόητα που του συμβαίνουν?
Ο ΕΛΛΗΝΑΣ καταναλωτής,σήμερα προσέχει πιό πολύ το πορτοφόλι του,έτσι που δεν μπορεί να κάνει και αλλιώς,λέει και ξαναλέει ο δυστυχής.Δεν υπάρχει πιά η μεσαία τάξη,που κρατούσε όρθια τα πράγματα.Όλοι εμείς που την αποτελούσαμε γίναμε νεόφτωχοι.Ζούμε και σήμερα,που μας λένε πως είναι καλά τα πράγματα, με δανεικά.,χρεώνοντας τη Πτρίδα,Γεμίζει ο κουρβανάς,εκρός από τα δανεικά, τον Τουρισμό, και από εμάς τους νεόφτωχουςμισθοτούς και συνταξιούχους, που δεν μπορούμε να κρύψουμε τίποτα ,αδειάζει στο πί και φι,με την επιδοματική πολιτική,και αυτό το σύστημα, δεν βγάζει πουθενά.Οί μακρυχέρειδες από την άλλη, παντός είδους φοροδιαφεύγουν συστηματικά και εξοργιστικά. Τά δε προεκλογικά πυροτεχνήματα -ταξίματα, δείνουν και παίρνουν,χωρίς αιδώ.
ΤΟ ΙΔΙΟ όμως συμβαίνει,και εντονότερα ίσως, με τις τιμές των παρεχομένων υπηρεσιών,λέμε συχνά και δεν έχουμε άδικο.Είναι μεγάλο πρόβλημα στις μέρες
και πολαπλό ,τα σημάδια της κρίσης,που δεν είναι μόνο αυτα της οικονομίας,αλλλά και της πολιτικής,και της κοινωνικής ηθικής.
Φορές φορές αναρωτιόμαστε,πόσο βαθύτερα είναι ο πάτος.και πόσο άβουλοι και μοιρολάτρες, είμαστε εμείς ,οι τωρινοί ΈλληνεςΠόσο γρήγορα ξεχνάμε, πόσο εύκολα συμβιβαζόμαστε, και υπομένουμε.Μοιάζουμε να παρακολουθούμε απλοί θεατές κακοπαιγμένο ρεάλιτι, με παίχτες,που δεν νοιάζονται για τίποτα άλλο,από τα φώτα έστω και της της κακής δημοσιότητας.Ας μου επιτραπεί ή παρομοίωση φίλε αναγνώστη.
[Παυλίνα Μπεχράκη]
Εικαστικός Συγγραδέας Ποιήτρια.
