Γράφει η Παυλίνα Μπεχράκη
ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ φίλε Αναγνώστη, βρίσκει πάντα τον τρόπο και έχει ορθάνοιχτα τα παράθυρα στη διαπλοκή και στη διαφθορά.Αυτό βέβαια δεν αφορά μόνο τον δικό μας τόπο,είναι παγκόσμιο φαινόμενο,και είναι σίγουρο ότι έχει μεγάλο μερτικό ευθύνης, που η ανθρωπότητα βρίσκεται σ’αυτή τη παρακκμιακή εποχή, έτσι που η διαφθορά και η διαπλοκή, είναι αδελφές αγαπημένες σήμερα,περισσότερο παρά ποτέ.Οί κουτάλες, τα κουτάλια και τα κουταλάκια του γλυκού, πάνω από τον Εθνικό κουρβανά, δεν έχουν σταματημό.Άς επιχειρήσουμε σαν ελεύθεροι πολίτες, χωρίς φόβο και πάθος, αλλά και ιδιαίτερες παραταξιακές συμπάθειες, να πούμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη,γι’αυτό το διαχρονικό πρόβλημα, που ταλανίζει το νεοελληνικό κράτος, για να μιλήσουμε για τα δικά μας από τότε που γεννήθηκε, ,και τότε θα διαπιστώσουμε με θλίψη, ότι είναι η μεγάλη μας διαχρονική αδυναμία. του πολιτικού συστήματος,αλλά και του Λαού δυστυχώς,γιατί για τον χορό-ταγκό, χρειάζονται….
ΤΟ ΧΡΗΜΑ,καί η εξουσία, είναι οι που είναι στο παρασκήνιο,και κουνάνε
πίσω από τον μπερντέ, τις φιγούρες ,κατά πως αυτοί θέλουν,και κατά περίσταση.Σέ χρόνο εκλογών για παράδειγμα, τις εκτοξεύουν στα ύψη, και άλλοτε,εν μία νυχτί,τις καταποντίζουν κάτω από τη γή.Θέατρο σκιών του παραλόγου, όπου κινούνται λογιών λογιών άνθρωποι και ανθρωπάκια,
και όχι ο Καραγκιόζης ο Ελληναράς, και οι φίλοι του, όπως τούς θέλει η λαϊκή μας παράδοση,που δίδασκε και διδάσκει κατά δύναμιν, ακόμα και σήμερα,τον απλό λαό, που αναγκάζεται,να συμβιβάζεται να υπομένει,να ξεχνάει να συγχωρεί γιατί,καπου στην άκρη του μυαλού του ελπίζει, σε ένα καλύτερο μέλλούμενο για αυτόν,τα παιδιά του,και τους αγέννητους. Ή αλήθεια είναι πως, ή ελπίδα,στους τωρινούς χαλεπους καιρούς, ,μετά βίας ακούγεται.Αντίθετα η φωνή της απαισιοδοξίας είναι κραυγή απελπισίας.Γιατί φίλε Αναγνώστη αν δεν εξαφανιστεί η διαφθορά, που κινείται ανεξέλεγκτη, τα πράγματα όχι μόνο δεν υπάρχει περίπτωση να καλυτερέψουν για τον Λαό μας, αλλά, θα αφανιστεί και η Πατρίδα μας, από προσώπου γής,πνιγμένη στα χρέη και την αναξιοκρατία,απογυμνωμένη, από το έμψυχο δυναμικότης, έτσι που τα παιδιά της ξενιτεύονται για μιά θέση στον ήλιο.Αναδεύουν τα φτερά της γνώσης κυρίως, που απόκτησαν με τόσο κόπο, και ξόδεμα,χρημάτων,τόσο των γονιών,όσο και της Πατρίδας,για να μιλάμε με αλήθειες. Αλλά τί Πατρίδα είναι αυτή που δεν μπορεί να ταΪσει γλυκό ψωμί ταυτα παιδιά ,αλλά και όσα συμβιβάζονται,με ψίχουλα,και με καλάθια της νοικοκυράς?
Ό ΕΛΛΗΝΑΣ Λαός έχει ξαιματωθεί,έχει πέσει στα χαμηλότερα επίπεδα.Ή μεσαία τάξη, που είναι
αυτή που κρατάει γερό τον κοινωνικό ιστό,δεν υπάρχει πιά.Καί το χρέος, όλο και μεγαλώνει, και ας μπαίνει στον Εθνικό κουρβανά,πακτωλός χρημάτων,από το υστέρημα όχι μόνο των ενεργών,Πολιτών,αλλά και των ανθρώπων,που μόχθησαν στον πηγαιμό τους για να έχουν στα χρόνια της ωριμότητας μια καλύτερη ζωή, και μετράνε το ευρώ μπροστά στο καλάθι της ευτέλειας.Είναι όμως δυστυχώς τόσες οι κουτάλες,τα κουτάλια και τα κουταλάκια, που σταματημό δεν έχουν, και καταβροχθίζουν τα πάντα, και μοιάζει να μην έχει πάτο,ο κουρβανάς,παρ’όλο που κάθε λίγο και λιγάκι βγαίνουμε για δανεικά προκειμένου να τον πανογεμίσουμε, για τις πρόσθετες ανάγκες των καιρών,Υγεία,εξωπλιστικά,και πάει λέγοντας.Β’εβαια πρέπει να πούμε σε αυτό το σημείο, πως υπάρχουν κάποιες περιοχές του Πολιτικού καί Επαγγελματικού τοπίου,που είναι πολύ αμαρτωλές,κατά πως έχουν διαπιστώσει ειδικοί μελετητές του φαινομένου της διαφθοράς,και της διαπλοκής ,σε όλο τον Πολιτισμένο κόσμο μας, και είναι κυρίως αυτή της υγείας,και των εξοπλισμών. Και συμβαίνει ,γιατί άκόμα και να προσπαθεί σήμερα η Πολιτεία, να περιφρουρίσει κατά δύναμιν, τις περιοχές αυτές,σηκώνοντας τείχη με μεταρρυθμίσεις με διατάξεις,ή νέους νέους, ίσως να μην είναι αρκετά καλά μελετημένα, τα πράγματα, ή δεν εφαρμόζονται οι νόμοι, που είναι το ίδιο,και το αυτό με αποτέλεσμα,το σύστημα εξακολουθεί να μπάζει από παντού,κατά πως ακούγεται καθημερινά,και περισσότερο εκκωφαντικά προεκλογικά,με ύβρεις εκατέρωθεν.
ΤΕΛΕΙΩΝΟΝΤΑΣ φίλε Αναγνώστη, ας θυμηθούμε τον Σοφό λόγο,του Έθνικού μας Ποιητή, Διονύσιου Σολωμού ,με επιστολή στον Γεώργιο Τερτσέτη, το 1842 περί διαφθοράς <Ή διαφθορά, είναι τόσο γενική, και έχει ρίζες τόσο βαθιές που σε κάνει να σαστίζεις.Μόνο όταν τα αίτια της διαφθοράς,εξολοθευθούν, θα μπορέσουμε, να έχουμε αναγέννηση.Τότε μόνο το μέλλον μας θα είναι μεγάλο,όταν όλα θα στηριχτούν στην ηθική,τή Παιδεία και τη Δικαιοσύνη.Διακόσια χρόνια μετά και το περιβόλΙ μας είναι αφύλακτο, με τόσα πολλά,αγριόχορτα,τσουκνίδες και τριβόλια,που για,να καθαριστεί,να φυτευτουν σπόροι πολλοί γεροί,γόνιμοι,ώστε να υψωθούν ως του ήλιου τα μέρη, θέλει δουλειά,δουλειά.δουλειά.Δηλαδή θέλει Ήθική, Παιδεία,και Δικαιοσύνη!
[Παυλίνα Μπεχράκη }
Εικαστικός Συγγραφέας Ποιήτρια.
