Γράφει η Παυλίνα Μπεχράκη
<Η Δημοσιογραφία είναι μιά ευγενής Κυρία,με,πολλά προσόντα,και σπουδαίο ρόλο ,και ως εκ τούτου,πολύ απαιτητική από αυτούς που την υπηρετούν, απαιτώντας αλήθεια,ισότητα,ισορροπία και δικαιοσύνη στων πολιτών τη δημόσια και ιδιωτική ζωή.πληροφόρώντας τους,τι συμβαίνει δίπλα τους και μακριά τους.Ό ρόλος της είναι σπουδαίος,και έχει μεγάλη δύναμη.Ακόμα κι 'αν το δούμε μόνο σαν επάγγελμα
αυτών που την υπηρετούν, ,κανένα άλλο που βρίσκεται μέσα στη δυνατότητα του ανθρώπου,δεν έχει τόση σπουδαιότητα,για τη καλή λειτουργία της Πολιτείας,και την ευημερία της κοινωνίας των πολιτών.
Ό ΜΩΣ δυστυχώς στη παρακμιακή εποχή μας,έχει χάσει την αξιοπιστία της ,όπως και η Πολιτική,και τολμώ να πώ όχι άδικά, έτσι που για τη πληροφόρηση,στίς μέρες μας,στόχος είναι,,να με ό,τι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται.Καί είναι τόσο μεγάλος ο ανταγωνισμός,που έρχονται στιγμές και χάνεται εντελώς,η υπόστασή αυτής της σπουδαίας ανθρώπινης διαδικασίας,.
ΑΣ μιλήσουμε με παραδείγματα.Κάθε φορά που ξεσπάει μιά κρίση,,μικρή,ή μεγαλύτερη,ή ένα σκάνδαλο,
με ή χωρίς εισαγωγικά,το Ελληνικό τοπίο μεταλλάσεται.Μοιάζει περισσότερο,με τοπίο΄΄οπου κοπάδι λύκων,και ας μου συγχωρεθεί η υπερβολή,ξεχύνονται ενα γύρω,έτσι που μυρίζουν αίμα,κυνηγώντας το θήραμα που πολλές φιορές δεν ξέρουν και προς τα πού να τρέξουν,και τι να κυνηγήσουν..
Η ΑΓΩΝΙΑαγωνία,όχι μόνο να μη χάσουν την είδηση ,αλλά να φέρουν και την .στόν εργοδότη τους,είναι η αιτία,και αυτό περαλύει,κάθε ίχνος λογικής.Αλίμονο σ’αυτόν που δεν τρέξει.Κινδυνεύει ακόμα και να κατηγορηθεί,ή ότι συγκαλύπτει,ή ότι παίζει κάποιο παιχνίδι.Η δέ μανία να γίνεται όχι λίγες φορές εξολοθρεύει όποιον είχε κάποια εμπλοκή ,ηθελημένα ή αθέλητα.Πολιτικό,ή απλό Πολίτη..Γιατί όταν προστρέξει ο ίδιος στη δικαιοσύνη σαν κατήγορος,να βρεί το δίκιο του,ή πάει σαν κατηγορούμενος,και αποδεικνύεται η αθωότητά του,όχι μόνο δεν το μαθαίνει ,κανένας,για την αθωότητά του αλλά δεν ζητάνε ούτε συγνώμη, αυτοί που επί μέρες ωρύονταν ,για τον απλό λόγο ,ότι η είδηση δεν πουλάει.
<ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ το θέμα ,σαν να είναι ένοχος μέχρι να δικαστεί,,σε αντίστηξη, με τον άγραφο,και γραπτό Ελληνικό νόμο.Θά πρέπει λοιπόν να πούμε πως για να βρεί η Δημοσιογραφία τη χαμένη της υπόσταση,πρέπει αυτοί που την υπηρετούν, να αναλογισθούν,και προβληματιστούν,κάνοντας ενδοσκόπηση,,αν κάνουν καλά τη δουλειά τους Τό ίδιο και οι Πολιτικοί,που τους χρησιμοποιούν κατά το δοκούν..Γιατί είναι για παράδειγμα εύκολο να κάνεις αντιπολίτευση,ή και να κερδίζεις άκόμα και τις εκλογές,,με τέτοιες τακτικές,και τέτοια Μ.Μ Ε.αλλά βέβαιο είναι που θα διαπιστώσεις στην συνέχεια,ότι,θα έλθει η δική σου σειρά,έτσι που δεν θα μπορείς να κυβερνήσεις. .Ειδικά αν προκύψει κάτι πολύ μεγάλο σε Εθνικό επίπεδο.αλλά και πολιτικό,και κοινωνικό,τό θέμα μπορεί να οδηγήσει σε τραγικό σημείο,.Καί το έχουμε δεί να συμβαίνει………..
{Παυλίνα Μπεχράκη
Εικαστικός Συγγραφέας Ποιήτρια,
