ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΙ ΝΕΑ ΠΑΤΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΓΗ ΤΗΣ ΩΡΑΙΟΤΗΤΑΣ

Οί Ολύμπιοι Θεοί,θα κατεβούν Πατρίδα μου στη γή σου

όταν γυρίσει ο ήλιος να στεγνώσει,το νοτισμένο χώμα σου,

κι’ο βλογημένος σπόρος σου,ο αθάνατος, φυτρώσει,,

βλαστήσει,και καρπίσει.Όταν η περηφάνεια θα γυρίζει,

στον τόπο που γεννήθηκε,με το σπαθί της αστραπής

να υψωθείς, και πάλι,σ’.ενα ουρανό, καθάριο,γαλανό!

[Π.Μπ.]

Ταξιδευτή

Περπατώντας στην απάτητη από τον Τούρκο γη της Μάνης,

ή ματιά σου θα ξαφνιαστεί,όπως και η ματιά του Περιηγητή,στα μακρινά τα χρόνια της σκλαβιάς,ανακαλύπτοντας ένα κόσμο

μοναδικό,λιτό αρχαϊκό,όπου ο χρόνος, αδιατάρακτα, θαυμάζοντας την περηφάνεια της, το ήθος της, την ανδρεία της,ενώνει ερωτικά, το μυθικό,ηρωϊκο, ιστορικό της παρελθόν,με το παρόν!Θά θαυμάσεις το μοναδικό αυτό εργαστήρι,ιστορικής σπουδαιότητας,με ένα ανθρώπινο δυναμικό,αρχαϊκό,με αργόσυρτο βηματισμό,μεγάλης διάρκειας, πάνω στη γή του αθάνατου χρόνου. Ανθεκτικό, καινοτόμο, ενεργό,με ένα τρόποδικότου,μοναδικό,λόγιο,θρησκευτικό, που συμβιώνει αρμονικά,και αδιατάρακτα,ή ανθρώπινη αρραΪκή Φύση,με την Ελευθερία, και την αρμονία του περιβάλλοντος χώρου.

– Ή ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ, γραμμένη σεβαστικά,με κείμενα Περιηγητών,

σπάνιων βιβλίων,και χρονικών,παλαιών χαρτών,Μνημείων,

Οικισμών, Ιστορικών κειμηλίων, όπλων ενδυμασιών,

φωτογραφίών, και προσωπογραφιών,μαρτυρεί,την ιδιαίτρη,διαχρονική πολιτιστική της αξία,που ξεπερνάει,τα σύνορα της Πατρίδας, και ταξιδεύει,περήφανη, έως της γης

την άκρη.

-ΠΕΡΗΦΑΝΗ, προκλητική,άλλοτε σαν τρυφερή,ερωμένη,

και άλλοτε άγρια,κι’απόμακρη,ανάλογα με τ’ουρανού της το κέφι,

αποκτάει μεγάλες ιδιότητες,το ίδιο, μέσα στο φώς,και μέσα στο βαθύ σκοτάδι.Ή μακραίωνη υπαρκτή ζωή της,με τη διαφορετική

φυσιογνωμία, τη μοναδική καλλιτεχνική αξία,

τη γενναία ηρωϊκή της πορεία,τη γενναιότητα των παιδιών της,

με την ατέλειωτη αγάπη για τη μάναΠατρίδα,που τους τη παραδίδει,με όρκο τιμής, από γεννιά σε γεννιά,να τη τιμούν,και να την αγαπούν, δίχως όπους και όρια,όσο χτυπάει η καρδιά τους!

-Η ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ίστορία της,ξειινάει από την αρχαία Σπάρτη,και

στα χρόνι ης ιστορημένης ζωής της,αυτοί οι θεόρατοι βράχοι, είναι ιερά,διαχρονικά σύμβολα,ηρωικών αγώνων, ανδρών και γυναικών.Στά χρόνια της σκλαβιάς,η μικρή αυτή κόχη της Ελληνικής γής,έμεινε ελεύθερη,και,σ’αυτή οφείλεται η λύτρωση ,από τους βαρβάρους, της μάνας Πατρίδας,Το 1821 οι ανδρείοι Μανιάτες,έτρεχαν όπου τους καλούσε..Δέν είναι υπερβολή

να πούμε,πως ίσως θα ήταν όνειρο η Ελευθερια της χωρίς τη Μάνη, και πάντα θα την ευγνωμονεί!

_Ταξιδευτή

Οι εμπειρίες, και οι απόηχοι,του ερχομού σου, σ’αυτόντον αγνό τόπο,θα σε συντροφεύουν για πολύ καιρό,και σίγουρα θα σε καλούν, να επιστρέψεις, στον ιδιοτυπο,αινιγματικό αυτον τόπο,με το πλούσιο και θρυλικό περελθόν,τα θαυμαστά πολιτιστικά γνωρίσματα,το αντιφατικό παρόν,το άδηλο μέλλον,γιατί πάντα

ελοχεύει ο κίνδυνος, στο όνομα της λεγόμενης εξέλιξης,και αξιοποίησης,να καταστραφούν τα μνημεία της.,και να μολυνθεί η παρθένα φύση της.που μέχρι αυτή την ώρα, στέκει αγέρωχη και περήφανη!

_ΟΙ ΠΟΛΥΑΡΙΘΜΟΙ οικισμοί,με τους λίγους κατοίκους,αλλά με πύργους, πυργόσπιτα, Βυζαντινές,και μεταβυζαντινές Εκκλησιές

Αγιογραφημένες,με μοναδική τεχνη,μοναδικά θησαυρίσματα,

,τα μοναστήρια, τα νεκροταφία,οι αναρίθμητες,πεζόκτιστες πεζούλες,διηγούνται τους σκληρούς αγώνες,και τους κώδικες αξιών,μιας μακραίωνης ταραγμένης ζωής,.Ή αυθεντικότητα,του τυπικού των οικισμών,των οχυρών,των εκκλησιών,των Μονών,

αποκαλύπτουντη μοναδικότητα του τόπου.Ένος τόπου όπως προείπαμε,αγνού,γοητευτικού,ανδρείου,ιερού,άγρυπνου φύλακα του Ελληνικού θαύματος,απο τουςκλασικούς χρόνους ως τα σήμερα.Αρνητής της ευτέλειας,και της υποβάθμισηςπου κομίζει η εξέλιξη. Τιμητής της Ιστορίας του, μήτρα ηρώων,όμοιους με τους τριακόσιους του Λεωνίδα,σκληροτράχηλος υπερασπιστής,της γήςτων βουνών,των βράχων,της πέτρας, των κάστρων,της γλώσσας,μήτρα Λακώνων,καθως ο δωρικός χαρακτήρας,του

γλωσσικού ιδιώματος που διατηρείται μέχρι σήμερα, μας πληροφορεί,εξέλιξη,της Λακωνικής διαλέκτου }

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΜΟΥ ΒΛΑΣΗ ΜΠΕΧΡΑΚΗ ΓΝΗΣΟΥ ΜΑΝΙΑΤΗ, ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ.